Month: February 2025

199) (ա)x∈[-1,1]U[2,3]

(գ)x∈[2,3]

200) (ա) x∈ [-3,-2> U <-1,1>

1. Մարմնավորում – ինչ որ բանի կենդանի կամ ֆիզիկական դրսևորում

2. Անհունություն – անվերջության անընդհատ վիճակ

3. Տարափոխություն – մի վիճակից կամ տեղից մյուսը անցում

4. Խորհրդանիշ – նշան որը ներկայացնում է գաղափար կամ երևույթ

5. Անէացում – լիակատար վերացում կամ չգոյացում

6. Անխոցելիություն – ապացուցելի վնասից կամ ազդեցությունից պաշտպանված լինելը

7. Գաղափարախոսություն – հավաքական հայացքների ու համոզմունքների համակարգ

8. Անհատականացում – ինչ որ բանի հարմարեցում կոնկրետ անձի կամ դեպքի համար

9. Անժխտելիություն – այն ինչ չի կարելի հերքել կամ կասկածի տակ դնել

10. Անվրեպություն – սխալներից զուրկ լինելը

11. Կատարելագործում – մի բանի բարելավում և հասցնում առավելագույն որակի

12. Հավերժականություն – ժամանակից անկախ շարունակական գոյություն

13. Տրամաբանություն – մտածողության կանոնների ու սկզբունքների գիտություն

14. Վերաիմաստավորում – ինչ որ բանի նոր իմաստ տալու գործընթաց

15. Փիլիսոփայություն – գոյության գիտելիքի և իմացության վերաբերյալ տեսություն

Օգտվել եմ bararan.am

ա)x ∈(-4,-2)U(4,+∞)

գ)x∈<-∞,-3>u<3,4>U<4,+∞>

ա)x∈<-7,-3>

գ)x∈<-∞,-2>U<2,5>

ա)x∈<0,1>U<2,+∞>

ա)x∈<-∞,-2>U<48,-∞>

բ)x∈<0,2>

Վահան Տերյանը ծնվել է 1885 թվականին Ջավախքի Գանձա գյուղում, նա ստացել է իր նախնական կրթությունը ծխական, ապա Ախալքալաքի քաղաքային դպրոցում: 1899 թվականին Տերյանը ընդունվել է Մոսկվայի Լազարյան ճեմարանի երրորդ դասարանը։ ճեմարանը ավարտելուց հետո 1906 թվականին ուսումնառությունը շարունակել է Մոսկվայի համալսարանի պատմաբանասիրական ֆակուլտետում:

Ապրելով մեծ քաղաքի եռուզեռի մեջ Տերյանը մտահոգվում էր հասարակության ճակատագրով և արձագանքում ժամանակի իրադարձություններին։

նրան թվում եր թե Ռուսաստանում եղած հեղափոխությունը կարող է օգնել իր ժողովրդին բնաջնջումից , անարդարություններից և նվիրվում է հեղափոխության արգասիք նոր իրականությանը. անբուժելի հիվանդությամբ տառապող բանաստեղծն իրականացնում է ազգային հարցերին վերաբերող պետական կարևոր հանձնարարություններ: 1920 թ. Տերյանը Մոսկվայից մեկնում է Միջին Ասիա և վախճանվում Օրենբուրգում՝ իր հայրենիքից հեռու: Նրա ապրած տարիներին հատկապես ողբերգական էր հայ ժողովրդի, հատկապես արևմտահայերի վիճակը, և դրված էր Հայաստանի լինել-չլինելու հարցը: Այնուամենայնիվ, նուրբ ու զգայուն հոգու տեր բանաստեղծն, ինչպես Թումանյանը, չկորցրեց իր հույսն ու հավատը սեփական ժողովրդի ապագայի նկատմամբ՝ համարելով հայրենիքի սերը գերագույն